Wiedza, doświadczenie i kreatywność pracowników
Na samym początku musimy odpowiedzieć na pytanie: czy chcemy, aby w naszej firmie pracownik oznaczał osobę wraz z jej ludzką, twórczą naturą, czy jedynie jednostkę bezkrytycznie wykonującą polecenia?
Poprzez mówienie pracownikom co mają robić odbieramy im ich całą kreatywność. Powodujemy, że tracimy ogromny potencjał ludzki oraz blokujemy możliwość rozwoju swojego zespołu. Traktowanie ludzi przedmiotowo odbiera im aspekt „ludzki” i powoduje, że pracują tak jak ich zaprogramowano. Odbieramy im wówczas sens pracy i wypalamy ich zapał. Gdy mówimy pracownikom co muszą zrobić, przestają myśleć samodzielnie. Im więcej nakazujemy tym bardziej zamykamy ludzi w sobie, tracimy ich wiedzę, doświadczenie i kreatywność. Jeśli natomiast stworzymy im warunki i atmosferę do rozwoju, z czasem mogą nabierać wartości znacząco zwiększając konkurencyjność firmy.
Lider powinien zatem wskazywać kierunek, a w gestii pracowników powinno być określenie ścieżki dojścia do wyznaczonego celu. Pamiętajmy, że to oni są specjalistami w swojej pracy. Lider oddziałuje i angażuje zespół. Poprzez pytania naucza oraz pokazuje, że ceni sobie zdanie członków swojego zespołu, co jest dodatkowym czynnikiem motywującym. Budowa standardów pracy w oparciu o pracę zespołową i otwarcie na nowe pomysły pracowników zachęca do rozwoju. Standard obowiązuje do momentu zaproponowania i zatwierdzenia lepszego rozwiązania, które staje się nowym standardem. Takie podejście pozwala na uwolnienie ogromnego potencjału ludzkiego, kreatywności, zaangażowania oraz przede wszystkim rozwoju zespołu łącznie z liderem. Należy pamiętać, że kluczem jest wskazanie celu – jeżeli nie wiemy, dokąd zmierzamy, nigdy tam nie dojdziemy.
Pracownicy nie próbują nowych rozwiązań ze względu na większe prawdopodobieństwo popełnienia błędu. Obawiają się reakcji lidera.
Jaka jest prawidłowa reakcja lidera na błąd pracownika?
Jest to kolejne pytanie, na które musimy odpowiedzieć. Jeżeli lider będzie obwiniał pracowników, krzyczał na nich, to czy którykolwiek pracownik odważy się przyznać do błędu? Błędy są czymś naturalnym, jest to jeden z elementów nauki. Czasami cofniemy się o krok, aby następnie pójść o dwa do przodu, jeśli konsekwentnie będziemy dążyć do celu. Natomiast stojąc w miejscu będziemy się cofać. Ważne jest, aby pracownicy nie bali się zgłaszać błędów! Muszą o nich mówić. Wtedy będziemy mieli szanse na ich wyeliminowanie i wprowadzenie działań korygujących, aby w przyszłości te błędy już się nie powtórzyły. Dzięki temu będziemy mogli przesuwać się do przodu, ponieważ problemy są skarbem, który należy odkrywać, a nie zamiatać pod dywan.
Przy wprowadzaniu powyższych zmian należy uważać, ponieważ dla części osób z Twojego zespołu system „mówienia, co mają robić” może być bardzo wygodny. Generalnie im wyższy szczebel zajmujesz w organizacji, tym trudniejsze jest wprowadzenie powyższych zmian.
Przełożeni najniższego szczebla mają najłatwiejszą drogę. Pracownicy im podlegający z dużym entuzjazmem przyjmują nowe zasady, które umożliwiają pokazanie ich wartości. Wówczas bardzo szybko ujawniają ogrom swojego dotychczas uśpionego potencjału.
Najtrudniejsze wyzwanie stoi przed Prezesem Zarządu
Odpowiedzialność buduje zaangażowanie. Są jednak osoby, które unikają jej jak ognia. Zdecydowanie nie powinno to mieć miejsca wśród kadry najwyższego i średniego szczebla. To właśnie ona ma stanowić motywujący przykład dla podwładnych. U osób ją tworzących należy mocno zbudować to poczucie odpowiedzialności, albo pozwolić im odejść z firmy, zanim doprowadzą do obalenia wprowadzanych zmian.
W zmianie postaw pomaga odpowiednio zbudowana struktura organizacyjna, pisałem o tym tutaj.
Siła zespołu
Otwarte podejście do pracowników, wyrozumiałość w przypadku pomyłek, pytanie o zdanie, często jest traktowane jako słabość lidera. Jednak w rzeczywistości jest to ogromna siła, która może przenieść firmę na dużo wyższy poziom rozwoju. Taka postawa lidera uwalnia potencjał ludzki i tak jak w przypadku Toyoty, firma zyska ogromną ilość usprawnień i pomysłów od swoich pracowników. Lider musi trzymać kurs, dając przykład, tak aby jego zespół widział, że jest zaangażowany i konsekwentnie dąży do celu. Nie jest ważne, gdzie był, ważne jest, dokąd zmierza.
Wierzę, że ten artykuł skutecznie wskazał Ci odpowiedni kierunek. Jeśli jednak nie wiesz od czego masz zacząć – odezwij się do mnie. Omówimy sytuację firmy i znajdziemy rozwiązania najlepsze właśnie dla Ciebie
